63 இதழ்கள்


1953 ல்
தமிழ் என்னத்தவம்
தவம் செய்ததோ?

பெண்ணீன்ற மகரெல்லாம்
கண் மூடி மண் தேட
மண்ணீன்று தந்ததம்மா
பெண்ணொருத்தி கருவொன்றை

பாரதியெனும் பிள்ளை
பறிபோன ஏக்கமொன்றில்
பரிதவித்தத் தமிழ்த் தாயின்
மார் மீண்டும் சுரக்குதம்மா
பால் மண்வாசம் வீசுதம்மா

விறகுக் குச்சி விருச்சமாச்சே
காடு மலை கவிதையாச்சே
கண்டதெல்லாம் பாட்டான வேளையிலே
தெம்மாங்கொன்னுக்கு கோவமாச்சே

கோழியோடு கொஞ்ச நேரம்
கோமியத்தில் கொஞ்ச நேரம்
சோளக்காட்டில் கொஞ்ச நேரம்
சொட்டப் பாறையில் கொஞ்ச நேரம்
அய்த்த மடியில் ஆசிரியப்பா
வெறும் தரையில் வெண்பா
கால் வயிற்றில் காப்பியங்கள்
ஆத்து மண்ணில் அடுக்குத் தொடர்
பொட்ட வெளியில் புறநானூறு
அந்தி வானில் அகநானூறு
தமிழ் வளர்ந்த சங்கதி கேளு
தமிழ் சங்கமறியா சங்கதி கேளு

திருத்தப்பட்ட தீர்ப்புத் தீயன்
தவிக்கவிட்ட தண்ணீர் தேசன்
கள்ளிக்காட்டுக் கதாநாயகன்
கருவாச்சிகளின் கண் துடைத்தவன்
கவிராஜன் கைபிடித்தவன்
காதலர்களின் கனவு படைத்தவன்
ஆத்தா கவிதையில் அழுதப்போ
தடுக்கப் போன தமிழ் கூட உறைஞ்சதம்மா

தமிழச்சியின்
பிரசவம்
பிசுபிசுப்பு
உதிரம்
உன்னதம்
உனை படித்து உணர்ந்த போது
பெத்தவ கால் தொட தலை போச்சே
கட்டுனவ பாதம் தொட்டு கண்ணீர் போச்சே

முள்ளி வாய்க்கால் போகச் சொன்ன,
உசுரு திரும்ப வந்ததா நினைவில் இல்ல
மூன்றாம் உலகப்போரில் நீ வெடிச்ச
மூணு வேள சோறு கூட இறங்கவில்ல

வானம் உனக்கு போதி மரம்தான்
அதை நீயே வச்சுக்கோ
நான் இன்னும் உன் முழங்காலை
கூடத் தாண்டவில்லை
எங்கே வானத்தை நோக்க?

ஒரு முறையேனும் நீ கவிதை
வரைதலை காண வேண்டும்
இந்தத் தமிழ்க் காரிக்கு
என்ன ஓரவஞ்சனை என்றறிய

பூங்காத்து திரும்புமானு
ஏக்கம் கொண்டாயே,
பூலோகமே திரும்பி ரசிக்குதே
பூபாளம் மெலிதாய் இசைக்குதே

ஆயிரமாயிரம் ஆண்டுகள்
சூல் கொண்டிருந்த தமிழ் மலருக்கு
இன்றைக்கு 63 இதழ்கள்
அழகாகத்தான் இருக்கிறது
நேற்று பிறந்ததைப் போல
வயதாக முடியுமா என்ன !!!

-அருள்

கருத்துகள்

கருத்துரையிடுக

இந்த வலைப்பதிவில் உள்ள பிரபலமான இடுகைகள்

தங்கை என்னும் உயிர்ச்சொல்

படம்
தேவதைகள் வானில் தோன்றி பூமியில் விழுந்து மறையும் என்பார்கள் பாவம் அவர்கள் யாருக்கும் ஒரு தங்கை இல்லை என்று நினைக்கிறேன் ஒரு சின்ன ஏக்கம் எப்போதும் உண்டு நாம் இருவரின் குழந்தைப் பருவங்களும் வேறு வேறு ஆனால் உன்னருகில் நான் இருக்கும் போதெல்லாம் என்னை குழந்தையாக மாற்றி விடுகிறாயே? பொதுவாக ஆண்கள் மனைவி வந்த பிறகுதான் கண்ணன் அவதாரம் துறந்து ராமன் அவதாரம் எடுப்பார்கள் ஆனால் என்று உன்னை உணர்ந்தேனோ அன்றே ராமன் ஆனேன் ஆம்! அனைத்து பெண்களும் யாரோ ஒருவருடைய தங்கை தானே முத்தம், அரவணைப்பு, மடியில் துயில்தல், மார்பில் சாய்தல், தோளில் துவளல், கரம் கோர்த்தல், முடி கோவுதல், பாதம் வருடல் இவையெல்லாம் அன்னை, மனைவி சார்ந்த இரு பரிமாணங்களே ! ஆனால் முதல் முதலில் முப்பரிமாணம் நீ, ஒரு ஆச்சரியம்தான் ஆண் என்ற கர்வம் எப்போதும் எனக்குள் உண்டு உன் விசயத்திலும் அது விதி விலக்கில்லை ஆனால், உன்னிடம் நான் கொள்ளும் கர்வம் நீ அடிக்கும் போது வலி மறந்து நடிக்கும் போது மட்டுமே சீக்கிரம் உன் நகங்களின் நீளத்தை குறைக்க வேண்டும் மூடர்களின் வாக்கு, சகோதரி என்பவள்  உன் தந்தையின் ரத்தம் என்பது ரத...
மேலும் படிக்கவும்

ஆயிரம் முத்தங்கள்

படம்
அன்று ஆம் அதே அன்று  அவளை முதல் முறை கண்ட கல்லூரியின் முதல் நாள் என் வாழ்க்கையை மாற்றப் போகும் அந்த முதல் நாள் அந்த முதல் பார்வைத் தீண்டலில் தெறித்துச் சிதறியது ஆயிரம் முத்தங்கள் பார்வைத் தாக்குதலில் சற்று பதறிப் போன  நான் நிலை கொண்டது என்னவோ நிலை இல்லாத இடை அசைவில்தான் கணிதத்தின் வடிவங்களில்  எரிச்சல் அடைந்த எனக்கு அந்த வளைவுகள் தான் ஆயிரம் முத்தங்கள் சொட்டச் சொட்ட கனி ரசம் இருந்தும் அதை எட்ட எட்டத் தள்ளி வைக்கும் அந்த இரக்கமற்ற நாட்களில் உன் நுனி விரல் தீண்டல் தான் எனக்கு ஆயிரம் முத்தங்கள் தோழி மட்டுமே நான் என்று நீ பொய் உரைக்க வேலிக்குள் வேகும் என் இதயம் ம்ம்ம் என்று தலை அசைக்க உன் கண்களின் ஓரம் நான் கண்ட காதலில் என் மேல் விழுந்து விலகி ஓடியது ஆயிரம் முத்தங்கள் உடலில் ஒரு தலை போதும் உயிரைத் தாங்க காதலில் ஒரு தலை போதும் உயிரை வாங்க மரணம் வரும் தருவாயில் எல்லாம் எனக்கு உயிர் பிச்சை அளித்த உன் துப்பட்டாத் தீண்டல்கள் தான் ஆயிரம் முத்தங்கள் அந்த நாள் ஆம் அதே நாள் என்னுள் தேக்கி வைத்திருந்த அத்தனைக் காதலையும் நீ கரை உடைத்...
மேலும் படிக்கவும்

பசலை

படம்
தமிழை விட காதலை அழகு படுத்த எந்த மொழியால் முடியும். காதலையும் வீரத்தையும் அல்லவா எங்கள் முன்னோர்கள் இரு கண்களாக கருதினார்கள். அப்படிப்பட்ட தமிழ் வழித் தோன்றிய இலக்கியங்களுள் காதலை அடிப்படையாக வைத்து எழுதப்பட்ட இலக்கியங்கள் ஏராளம். காதல் ஒரு விசித்திர மிருகம் அது அணைத்தாலும் இனிக்கும் அடித்தாலும் இனிக்கும். அப்படிப் பட்ட காதல் துயர் தமிழ் இலக்கியங்களில் அதிகம் பெண்களையே தாக்குகிறது. அதிர்ஷ்டசாலிகள் அவர்கள் காதலின் இருமுக இன்பங்களையும் அனுபவிக்கிறார்கள். "பசலை" ஒரு அழகிய துயரத் தை குறிக்கும் சொல். காதலனை பிரிந்த காதலி அவன் பிரிவை எண்ணி எண்ணி ஏங்கி அவள் அழகிழந்து, பொலிவிழந்து அவன் வருகையை மட்டுமே எதிர்பார்த்து காத்துக் கொண்டிருப்பாள். அப்படி அவள் வாடும் நிலையை "பசலை நோய்" என்று குறிப்பிடுகின்றன சங்க இலக்கியங்கள். நோய் என்றால் மருந்து வேண்டும் அல்லவா இதற்கும் மருந்து உண்டு காடுகளில் உள்ள மூலிகைகளில் அல்ல. காதலனது மூச்சில் அவன் பேச்சில் அவன் அரவணைப்பில். இந்தக் கவிதையில் வரும் காதலியின் காதலன் அவளைப் பிரிந்து சென்று இருக்கின்றான். அவளை பசலை நோய் தாக்கி விட்டது. அவள் ...
மேலும் படிக்கவும்