அருள் கவிதைகள்

1953 ல் தமிழ் என்னத்தவம் தவம் செய்ததோ? பெண்ணீன்ற மகரெல்லாம் கண் மூடி மண் தேட மண்ணீன்று தந்ததம்மா பெண்ணொருத்தி கருவொன்றை பாரதியெனும் பிள்ளை பறிபோன ஏக்கமொன்றில் பரிதவித்தத் தமிழ்த் தாயின் மார் மீண்டும் சுரக்குதம்மா பால் மண்வாசம் வீசுதம்மா விறகுக் குச்சி விருச்சமாச்சே காடு மலை கவிதையாச்சே கண்டதெல்லாம் பாட்டான வேளையிலே தெம்மாங்கொன்னுக்கு கோவமாச்சே கோழியோடு கொஞ்ச நேரம் கோமியத்தில் கொஞ்ச நேரம் சோளக்காட்டில் கொஞ்ச நேரம் சொட்டப் பாறையில் கொஞ்ச நேரம் அய்த்த மடியில் ஆசிரியப்பா வெறும் தரையில் வெண்பா கால் வயிற்றில் காப்பியங்கள் ஆத்து மண்ணில் அடுக்குத் தொடர் பொட்ட வெளியில் புறநானூறு அந்தி வானில் அகநானூறு தமிழ் வளர்ந்த சங்கதி கேளு தமிழ் சங்கமறியா சங்கதி கேளு திருத்தப்பட்ட தீர்ப்புத் தீயன் தவிக்கவிட்ட தண்ணீர் தேசன் கள்ளிக்காட்டுக் கதாநாயகன் கருவாச்சிகளின் கண் துடைத்தவன் கவிராஜன் கைபிடித்தவன் காதலர்களின் கனவு படைத்தவன் ஆத்தா கவிதையில் அழுதப்போ தடுக்கப் போன தமிழ் கூட உறைஞ்சதம்மா தமிழச்சியின் பிரசவம் பிசுபிசுப்பு உதிரம் உன்னதம் உனை படித்...